Οι αιμορροΐδες είναι αγγειακά στελέχη που ενισχύουν την εγκράτεια και σχηματίζουν φυσιολογικά ογκώματα, εσωτερικά του πρωκτού. Όταν οι αιμορροΐδες διογκωθούν και δημιουργήσουν συμπτώματα, τότε η πάθηση ονομάζεται αιμορροϊδική νόσος ή αιμορροϊδοπάθεια.
Οι αιμορροΐδες διακρίνονται σε εσωτερικές και εξωτερικές ανάλογα με το αν προέρχονται από αγγεία στο εσωτερικό τμήμα του πρωκτού, ή στο δέρμα που περιβάλλει τον πρωκτό.
Οι εξωτερικές αιμορροΐδες εμφανίζονται στον πρωκτό. Δεν είναι πάντα ορατές, αλλά μοιάζουν με εξογκώματα στην επιφάνεια του πρωκτού. Όταν πρήζονται γίνονται πιο διακριτές από το γαλαζωπό χρώμα των διεσταλμένων φλεβών κάτω από την επιφάνεια του πρωκτού.
Τα συμπτώματά τους είναι παρόμοια με εκείνα των εσωτερικών αιμορροΐδων. Λόγω όμως του ότι βρίσκονται εξωτερικά του πρωκτού, μπορεί να προκαλούν πόνο ή δυσφορία όταν κάθεστε ή κατά τις κενώσεις του εντέρου. Σε περίπτωση θρόμβωσης εξωτερικών αιμορροΐδων διενεργείται διάνοιξη υπό τοπική αναισθησία στο ιατρείο.
Οι εσωτερικές ταξινομούνται σε τέσσερα στάδια:
1ου βαθμου – σχεδόν φυσιολογικές που δεν φαίνονται στο εξωτερικό του πρωκτού, ίσως παρατηρείται αίμα κατά την αφόδευση.
2ου βαθμού – Εμφανίζουν ήπια συμπτώματα, εξέρχονται μετά από την κοιλιακή πίεση κατά την αφόδευση και έπειτα επανέρχονται μόνες τους στη θέση τους (εσωτερικά). Παρατηρείται αίμα και επώδυνη αφόδευση.
3ου βαθμού – Εμφανίζουν κνησμό, βλέννα, αίμα, επώδυνη αφόδευση. Εξέρχονται μετά από την κοιλιακή πίεση κατά την αφόδευση και δεν επανέρχονται μόνες τους στη θέση τους, παρά χειροκίνητα.
4ου βαθμού – Προκαλούν κνησμό, βλέννα, αίμα, επώδυνη αφόδευση. Χρόνιες αλλοιώσεις και βλάβες στο βλεννογόνο. Εξέρχονται κατά την αφόδευση και δεν επανέρχονται στη θέση τους, ούτε χειροκίνητα.
Στην αιμορροϊδοπάθεια το πιο σημαντικό είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ δηλαδή η αποφυγή δυσκοιλιότητας που είναι η νούμερο 1 αιτία πρόκλησής τους. Αυτό γίνεται με την πρόσληψη πολλών υγρών καθημερινά και τη λήψη πολλών φυτικών ινών στην καθημερινή διατροφή.
Πως γίνεται η διάγνωση των αιμορροΐδων;
Σε περίπτωση που παρατηρηθεί αιμορραγία από τον πρωκτό ή στα κόπρανα, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε στον ειδικό γιατρό σας για προσεκτική κλινική εξέταση. Η αιμορραγία μπορεί να είναι σύμπτωμα των αιμορροΐδων ή άλλων παθήσεων του εντέρου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου ή του πρωκτού. Ο γιατρός εξετάζει τον πρωκτό και το ορθό προκειμένου να διαπιστώσει την ύπαρξη διογκωμένων αγγείων, τα οποία είναι ενδεικτικά των αιμορροΐδων.
Προσεκτικότερη εξέταση του ορθού για τον εντοπισμό αιμορροΐδων προϋποθέτουν τη χρήση του ανοσκοπίου, ενός ρηχού φωτιζόμενου σωληναρίου, χρήσιμου για τη θέαση των εσωτερικών αιμορροΐδων. Για τον αποκλεισμό άλλων αιτιών εντερικής αιμορραγίας, ο γιατρός θα θέσει ανάλογα με το ιστορικό και την ηλικία του ασθενούς την ένδειξη για κολονοσκόπηση.
Θεραπεία
Η καλή υγιεινή της περιοχής μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων καθώς και η χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως αλοιφές για τοπική χρήση.
Αν δεν υπάρχει βελτίωση με τους παραπάνω τρόπους αλλά επιδείνωση της κατάστασης, οι αιμορροΐδες αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Με την πρόοδο της επιστήμης πλέον προσφέρονται πολλοί τρόποι αντιμετώπισης των αιμορροΐδων (ελαστικοί δακτύλιοι, laser, υπέρηχοι κλπ).
Milligan-Morgan: Η κλασική μέθοδος είναι η Milligan-Morgan με την οποία εκτέμνονται οι αιμορροϊδικοί όζοι και παραμένει μεταξύ τους άθικτος ιστός. Σήμερα με την χρήση ψαλιδιών Ligasure και Harmonic Scalpel η επούλωση είναι ταχύτερη και ο πόνος σαφώς μικρότερος.
Τεχνική Longo: Ένας κυκλικός αναστομωτήρας χρησιμοποιείται στην τεχνική Longo, ο οποίος κόβει και ράβει έναν δακτύλιο βλεννογόνου και υποβλεννογόνιου ιστού μαζί με τα αγγεία που περιέχουν πάνω από την οδοντωτή γραμμή. Είναι χρήσιμη και ενδεδειγμένη σε περιπτώσεις που συνυπάρχει πρόπτωση βλεννογόνου.
Τεχνική HAL: Αποαρτηριοποίηση των αιμορροΐδων γίνεται στην μέθοδο HAL-RAR. Οι αρτηρίες εντοπίζονται με καθοδήγηση Doppler και απολίνωνονται με ράμμα μέσω ειδικού πρωκτοσκοπίου. Παράλληλα, ραφές μπορούν να ρικνώσουν τον βλεννογόνο που προκύπτει
Laser: Η αιμορροϊδοπλαστική με LASER ή ραδιοσυχνότητες RF (μέθοδος Rafaelo) είναι οι τελευταίες που αναπτύχθηκαν. Με αυτές καταστρέφεται ο αιμορροϊδικός ιστός και ο όζος ρικνώνει ενώ ο πόνος για τον ασθενή ελαχιστοποιείται.
